Via Podiensis mei 2024, dag 1
Dag 1 - Conques 🠖 Decazeville (woensdag 22 mei 2024)
Afstand: 19,5 km (zonder omweg/zie infra)
Hoogtemeters: 571 m – hoogste punt: 639 m
Weer: zalig- geen regen-milde zon- 20Ã 22 graden
Ook al zijn het pelgrims, het blijven Vlamingen. De eerste uitwisselingen ‘s morgens: het eten gisteren was lekker (bedankt, Bart, voor de welkomstbubbels), de kamers en de bedden zijn zeker oké, het ontbijt mag er ook zeker zijn: dus algemene tevredenheid dat we hier 4 nachten blijven!
Na het reeds vermelde goede ontbijt zijn de Pelegrina’s en de Pelegrino’s klaar om hun tanden in de eerste stapdag te zetten. Volgens het schema zeker binnen de limieten qua afstand en met een mooi pittig begin. Om naar uit te kijken en niet afgeschrikt door de enkele voorspelde buien.
Vanuit ons hotel is het een mooie rit naar het startpunt voor dit jaar, het eindpunt vorig jaar. De draad wordt enthousiast terug opgenomen maar in veel betere weersomstandigheden (herinner u het stortweer vorig jaar om te eindigen als verzopen kippen en hanen). Conques is en blijft een unieke ervaring met zijn behouden middeleeuws karakter en de prachtige abdijkerk waar Jacobus ons zijn zegen geeft voor onze pelgrimstocht. Voorzien van de credentials en startstempel begeven we ons op het pad van de via Podiensis, de GR65 (!), aangeduid door het wit/rode symbool (!).
Eerst licht naar beneden om dan de lange, toch wel pittige klim aan te vatten tot een hoogte van 598 m (vertrekkend op 275 m). Voor de nieuwe Pelgrims een eerste tandenbijter om te onthouden. Iedereen slaagt met glans, de meestappende tandarts mag werkloos toekijken.
De bijzonder mooie omgeving, de aanwezige zon en de afwezige (regen) druppels zorgen voor optimisme, een glimlach op het door de inspanningen licht verkleurde gelaat.
Wanneer de zon aan het zenith staat, is het tijd om aan de innerlijke mens te denken want er werd ruim geput uit diens voorraad. In Noailhac hebben onze chauffeurs een herbergje annex epicerie gevonden. In de herberg kan drank besteld worden, via de herberg kom je in de epicerie om een belegd broodje te bestellen maar dankzij het Frans organisatietalent moet je buiten gaan, de eerste linkse voordeur kiezen om daar binnen te gaan om je bestelling te plaatsen bij de patronne die zich daarvoor omdraait aan haar toog in de herberg…. Frankrijk went soms nooit.
Hoe dan ook, het energielevel staat terug op punt om er in te vliegen… Na een goede stapbeurt bereiken we de kapel van Sint-Rochus met zijn mooie glasramen. Een moment van devotie voor een kleine groep die ervoor beloond wordt, een gemiste kans voor de doordravers. Ik weet niet wat er verkeerd gelopen is tussen Rochus en Jacobus bij het verder duidelijk uitpijlen van de via Podiensis maar feit is dat er enige onduidelijkheid was aan een splitsing. Niettegenstaande de ondubbelzinnige aanwijzingen bij een voorafgaand bord door ervaringsdeskundigen dat altijd de rood-witte GR aanduidingen moeten gevolgd worden (vaak opgefleurd door een schitterend gele achtergrond), niet de gele markeringen (!!!) en we de GR65 volgen, slaagt een meerderheid van ons gezelschap er toch in -in gespreide wandelorde- de gele markeringen linksaf te volgen en niet de rechtlijnige rechte weg naar het einddoel. De devoten (zie hiervoor) blijven op het rechte pad (toegegeven ook na enige twijfel), de diaspora is het lot van de babbelende, ijverig doorstappende sightseeing doende meerderheid. Het vroeg enig opzoekingswerk, leidinggevende inspirerende aanwijzingen en het nalaten van stickers Buencamino om iedereen terug op het rechte pad en bij elkaar te brengen. De opdracht is uiteindelijk geslaagd en de kennismaking met een pelgrimstocht werd beloond met enige kilometers extra stapwerk tot in Decazeville onder het motto het steekt hem.niet op enkele kilometers meer…
Eind goed, al goed maar bij aankomst in het hotel -waar de rechtlijnigen ondertussen een verfrissende pint hadden geledigd – werden toch enkele diepe zuchten gelaten met het goede voornemen in het vervolg enkel….. (zie hierboven) te volgen.
Het succulente opvolgende diner maakte alles goed en we kijken al uit naar morgen!!
Jullie rechtlijnige verslaggever,
- Hans
