Overslaan en naar de inhoud gaan

Naar Saint-Jean-Pied-de-Port, eindpunt van de Via Podiensis - dag 9

rivier en bos op de via podiensis

Op naar het eindpunt van de Via Podiensis, van Moissac naar Saint-Jean-Pied-de-Port, september-oktober 2024

Naar Saint-Jean-Pied-de-Port, eindpunt van de Via Podiensis - dag 9

Dag 9 - Arzacq-Arraziguet - Arthez-de-Béarn (zondag 6 oktober 2024)

32km

stijging 470m - daling 490m - hoogste punt 246m - laagste 109m

Meteo: stralend zonnig en warm

Dear Readers,

Mijn tweede blog....hm....

Zal terug beginnen met de trefwoorden van de dag: 6u30- tandloos- naaktslakken- brullende motoren- faux filet- wijsheid van de dag.

6u30: alweer de wekker.

Ik vraag het universum om bescherming voor onze tocht van vandaag.

Vandaag 32 km voor de boeg en 460 hm, 490 m dalen van Arzacq naar Arthez - de- Béarn.

De geur van versgezette koffie en afgebakken brood en Vieneoiserie lokt mij naar de ontbijtzaal.

Om 8 u stipt vertrekken we van het hotel naar Arzacq. Nu al 17 ° C. En volgens monsieur Meteo wordt het 26 °C deze namiddag. Ook 95° luchtvochtigheid. Dus de warmte zal ons parten spelen vandaag!

Eerste stop vandaag na 5,5 km: bevoorrading water voor de drinkbussen, dan verder stappen....

Onder het stappen even de afgelopen dagen overdacht....eergisteren vertrokken we van aan het hotel. Niet veel verder: een lokale man hield ons tegen en vroeg of wij Pelgrims waren....terwijl hij ons de weg wees, trok zijn bijna tandenloze mond mijn aandacht( hij had nog 1 tand). Ik vroeg mij af of hij ook van het harde stokbrood gegeten had die wij ' s middags als lunch meekrijgen: super lekker brood, dat wel, doch wat hard om te bijten. Op één of andere manier maakte het hem sympathiek. Ik overwoog om hem te verwittigen als hij nog eens broodje eet, maar hield wijselijk mijn mond.

De velden Wijngaarden die we eerder deze week op onze weg tegen kwamen, hebben nu plaats gemaakt voor maisvelden. Hectaren en hectaren passeerden we. Deze streek lijkt wel de maisschuur van Frankrijk.

Op onze weg ook veel naaktslakken in 50 tinten oranje/bruin gezien. Met hun slakkengangetje steken ze de weg over, zoals wij allen met dezelfde snelheid de hoogtemeters trotseren.....

Mijn stapmaat vertelde mij dat zijn grootmoeder zaliger vroeger een hoestsiroop maakte van deze slakken. Iets wat ik ook al eens hoorde. Het zal wel doeltreffend geweest zijn, maar ik zie mezelf geen bokaaltje vullen met deze slijmerige diertjes om ze dan op suikersiroop te laten masereren gedurende 21 dagen ( alle maanstanden). Maar goed...

Na enkele km's worden we geconfronteerd met brullende motoren in de verte. Bij navraag blijkt het om een autorally te gaan. Het circuit Arnos. Jammer dat dit storende geluid het o zo stille landschap verstoort.

Iets na de middag houden we lunchpauze in Larreule, op een picknickplaats vlakbij een zeer pittoresk kerkje. De broodjes smaken voortreffelijk! Zijn met kaas en hesp belegd.

De namiddag is zeer warm. We passeren alweer prachtige landschappen. Onderweg rond 16u nog eens bevoorrading van onze opperhoofd assistenten: water, cola. Sinaasappels.

Tegen 17u op onze eindplaats aangekomen. Het minibusje wacht ons al op. We rijden plus minus 65 km terug naar het hotel, de afstand die we vandaag en gisteren wandelend aflegden.

De dag eindigen doen we met een lekkere drink in Restaurant Comptoir de l'adour, in het centrum van Aire sur L'Adour. Als voorgerecht een warm geitekaasje met honing op fris slaatje, als hoofdschotel faux filet met verse frietjes en voor dessert profiterolles met vanille ijs en slagroom.

Voldaan van het vele stappen vandaag en het lekkere diner gaan we slapen.

Morgen wacht ons alweer een nieuwe dag vol avontuur. Als afsluiter: langs de weg deze mooie wijsheid van de dag gespot: " La richesse d'une rencontre vaut mieux que de rencontrer la richesse - L' alchimiste".

- Micheline